WPA3: De voorhoede van WiFi-beveiliging

Wat is WPA3

Elke generatie computertechnologie brengt zowel nieuwe beloften als nieuwe problemen met zich mee. Toen de eerste universiteiten gebruikers toestonden om verbinding te maken met krachtige mainframes, vonden onhandelbare studenten manieren om toegang te krijgen tot de informatie van andere studenten om grappen met elkaar uit te halen, wat leidde tot de creatie van wachtwoordbeveiliging en toegangsrechten.

Tegenwoordig zijn computers en draadloze netwerken in elk aspect van het leven aanwezig, van scholen, ziekenhuizen, bedrijven, bibliotheken — zelfs koffiebars en bussen bieden WiFi-toegang. Maar met al deze toegang komt de noodzaak voor beveiliging van WiFi-netwerken. Een persoon die via hun laptop verbindt, kan de wachtwoorden van hun bankrekening via de lucht verzenden, klaar voor een hacker om op te pikken.

Het grootste probleem met het toestaan van toegang tot een lokaal WiFi-netwerk is niet alleen WiFi-encryptie, maar hoe apparaten op het WiFi-netwerk worden geregistreerd. Als er een gedeeld wachtwoord is, dan loopt iedereen die dat aan een andere persoon doorgeeft of opschrijft het risico dat onbevoegde gebruikers toegang krijgen tot het netwerk.

Voor degenen die oud genoeg zijn, herinner die scène uit de film "Wargames" waar het personage van Matthew Broderick opzettelijk straf kreeg zodat hij het wachtwoord van het netwerk kon vinden, opgeschreven in de la van een secretaresse? Hackers gebruiken dezelfde techniek wanneer iemand het WiFi-wachtwoord op een Post-it op hun bureau schrijft om toegang te krijgen tot het netwerk en pakketten te gaan onderscheppen.

WPA3-beveiliging is ontworpen om dat te helpen voorkomen. In plaats van te vertrouwen op gedeelde wachtwoorden, registreert WPA3 nieuwe apparaten via processen die geen gebruik maken van een gedeeld wachtwoord.

Dit nieuwe systeem, genaamd Wi-Fi Device Provisioning Protocol (DPP), werkt door het uitzenden van informatie over hoe toegang te krijgen tot het systeem zonder een wachtwoord door de lucht te versturen.

Met DPP gebruiken gebruikers QR-codes of NFC-tags om apparaten toegang tot het netwerk te verlenen. Door het maken van een foto of het ontvangen van een radiosignaal van de router, kan een apparaat worden geauthenticeerd op het netwerk zonder de veiligheid in gevaar te brengen.

WPA3-versleuteling is ontworpen om beter te zijn dan de vorige iteraties van de WiFi-technologie. Ten eerste, zoals de beweging van browsers Google Chrome en Firefox die gebruikers waarschuwen of hen ronduit blokkeren van het verbinden met onbeveiligde webservers, laat WPA3-beveiliging oudere encryptiemechanismen achterwege ten gunste van die welke nog niet zijn doorbroken.

Zeker, niets duurt eeuwig in de wereld van de veiligheid, maar WPA3-versleuteling is beveiligd met 256-bits Galois/Counter Mode Protocol (GCMP-256) zodat het doorbreken van de codering moeilijker wordt.

Hoe groot is een getal als 256-bit? Eerdere encryptiealgoritmen werkten met 128-bit encryptie. In termen van wiskunde, dat is 3.048 x 10^38 — dat is 3 gevolgd door 38 nullen - zoveel berekeningen zou een computer moeten maken om zelfs maar te raden wat de encryptiesleutel is. 256-bits encryptie? Dat is 1.15 x 10^77 — 1 met 77 nullen die erna volgen.

Er is een kleiner aantal atomen in het bekende universum vergeleken met dat getal. Er zijn minder afleveringen van Judge Judy dan dat getal. Minder keren dat iemand heeft gevraagd: "Leg de plot van de film Inception uit."

Het is een groot getal.

Bij het overdragen van encryptiesleutels tussen de router en apparaten, gebruikt WPA3 WiFi-beveiliging 384-bits Hashed Message Authentication Mode zodat zowel het apparaat als de router bevestigen dat ze kunnen verbinden, maar op een manier waarbij zelfs als iemand de communicatie tussen hen oppikt ze niet kunnen uitvogelen wat de originele encryptiesleutel is.

Het is net als de Navajo-codebesprekers terug in de Tweede Wereldoorlog die codes gebruikten terwijl ze een taal spraken die niemand anders in de wereld verstond. Zelfs als een derde partij de radiosignalen kon oppikken, zou het geen enkele zin voor hen maken. Zelfs als ze toevallig ook Navajo spraken, zouden ze de extra code-structuur daaronder moeten kennen om te begrijpen wat het bericht daadwerkelijk betekende.

Dit is hoe WPA3 de communicatie veilig houdt — met een betere codering, betere manieren om die encryptie op te zetten, en methoden die mensen die met het netwerk verbinden behoeden van het kennen van de wachtwoorden die hen op het netwerk laten.

Wat zijn de zwakke punten van WPA3?

Wi-Fi Protected Access 3 (WPA3) is geïntroduceerd om de beveiliging van draadloze netwerken te verbeteren door kwetsbaarheden aan te pakken die gevonden zijn in de voorganger, WPA2. Echter, zoals bij elke beveiligingsstandaard, heeft WPA3 zijn zwakheden en kwetsbaarheden die aanvallers kunnen misbruiken. Hier zijn enkele van de belangrijkste zwakheden die in WPA3 geïdentificeerd zijn:

• Dragonfly Handshake Kwetsbaarheden: WPA3 implementeert een nieuw handshake-protocol, genaamd Dragonfly (of Simultaneous Authentication of Equals, SAE) bedoeld om bescherming te bieden tegen offline woordenboekaanvallen. Echter, onderzoekers hebben kwetsbaarheden gevonden in dit handshake-proces die het mogelijk maken voor aanvallers om zijdelingse aanvallen uit te voeren, zoals timing- of cache-gebaseerde aanvallen, om informatie over het gebruikte wachtwoord te achterhalen.
• Downgrade-aanvallen: Hoewel WPA3 is ontworpen om veiliger te zijn dan WPA2, ondersteunen netwerken vaak beide standaarden om compatibiliteit met oudere apparaten te waarborgen. Dit opent de deur voor downgrade-aanvallen, waarbij een aanvaller een apparaat dwingt te verbinden met behulp van het minder beveiligde WPA2-protocol, waardoor de beveiligingsverbeteringen van WPA3 omzeild worden.
• Implementatiefouten: De beveiliging van een systeem hangt ook af van hoe goed de beveiligingsprotocollen geïmplementeerd zijn. Vroeg vonden sommige implementaties van WPA3 plaats die kwetsbaar waren voor diverse aanvallen vanwege fouten in hoe de Dragonfly handshake was uitgevoerd. Deze kwesties stellen aanvallers in staat de beveiligingsmechanismen van WPA3 onder bepaalde conditioneringen te omzeilen.
• Beperkte Adoptie en Compatibiliteitsproblemen: De effectiviteit van de beveiligingsverbeteringen van WPA3 wordt beperkt door de adoptiegraad. Veel apparaten gebruiken nog steeds oudere Wi-Fi-beveiligingsprotocollen vanwege hardwarebeperkingen of gebrek aan firmware-updates. Deze langzame adoptiegraad betekent dat veel netwerken kwetsbaar blijven voor aanvallen die WPA3 is ontworpen om te mitigeren.

In conclusie, hoewel WPA3 een significante vooruitgang vertegenwoordigt in draadloze netwerkbeveiliging, is het niet zonder zwakheden. Doorlopend onderzoek en updates zijn essentieel om deze kwetsbaarheden aan te pakken en de beveiliging van draadloze netwerken te verbeteren.